Επιτέλους λίγο κρύο, και μιας και το «καιρός για δύο» είναι κάτι πολύ υποκειμενικό και εκτός αντικειμένου συζήτησης τους συγκεκριμένου blog, ας αρκεστούμε σε μία ωραία, εύκολη και γρήγορη ντοματόσουπα αρωματισμένη με δυόσμο, που σίγουρα θα σας ζεστάνει είτε είστε ένας είτε δυο…!
Για 4 πιάτα περίπου θα χρειαστούμε τα παρακάτω απλά υλικά:
• Ένα κιλό ώριμες σχετικά ντομάτες
• Μία συσκευασία ντοματοχυμού (τύπου pumaro) – κατά προτίμηση βιολογικό
• Ένα ποτήρι νερό
• Δυόσμο
• Ένα μέτριο κρεμμύδι
• Μία σκελίδα σκόρδο
• Πιπέρι φρεσκοτρημένο
• Αλάτι
• Ένα ποτήρι λευκό κρασί
• Λίγο ελαιόλαδο
• Γιαούρτι για το σερβίρισμα (προαιρετικό)
Η εκτέλεση είναι σχετικά απλή !
Ψιλοκόβουμε τη ντομάτα σε κύβους (αν θέλετε πριν μπορείτε να την ξεφλουδίσετε - απλά χαράξτε τις ντομάτες και ρίχτε τες σε νερό που βράζει για 1 λεπτό – μετά ξεφλουδίζουν πανεύκολα)
Στη συνέχεια ρίχνουμε λίγο λάδι σε ένα βαθύ τηγάνι ή κατσαρόλα και τσιγαρίζουμε ελαφρά το κρεμύσι και το σκόρδο αφού τα έχουμε ψιλοκόψει, αν θέλουμε μπορούμε πριν από αυτά να τσιγαρίσουμε λίγο πιπέρι ή μπούκοβο για να κάνουμε πιο πικάντικη τη σούπα. Σβήνουμε με το κρασί πριν μαυρίσουν τα υλικά. Το αφήνουμε λίγο να εξατμιστεί το αλκοόλ και προσθέτουμε την ψιλοκομμένη ντομάτα, το χυμό και το νερό, αλατίζουμε, ρίχνουμε λίγο φρέσκο πιπέρι και 6-8 φυλλαράκια δυόσμο ψιλοκομμένο. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί η σούπα. Αν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νερό ακόμα. Όταν έχει βράσει καλά η ντομάτα (θα είναι ένα σχετικά πηκτό μείγμα) αποσύρουμε από τη φωτιά και με προσοχή (καίει) μεταφέρουμε μικρές ποσότητες στο Multi (αν είναι πολύ πηκτό προσθέτετε ελάχιστο νερό κάθε φορά στο multi) και χτυπάμε καλά, μέχρι να γίνει ένας ομοιόμορφος χυλός και το μεταφέρουμε σε άλλη κατσαρόλα μετά. Επαναλαμβάνουμε μέχρι να τελειώσει όλη η σούπα. Στην νέα κατσαρόλα πλέον το αφήνουμε να πάρει μία ελαφριά βράση ανακατεύοντας, ισα ισα για να δέσει ακόμα πιο καλά!
Η σούπα είναι έτοιμη!
Σερβίρετε με μία κουταλιά γιαούρτι στη μέση, και ψιλοκομμένο δυόσμο. Αν δε σας αρέσει το γιαούρτι συνοδεύστε τη με ένα μαλακό τυρί και φρυγανισμένο ψωμί.
Μπορείτε να τη συνοδέψετε με ένα ωραιότατο λευκό κρασί από την ποικιλία chardonnay, θα πρότεινα το «Πύργος Ιουλία Chardonnay» του Κώστα Λαζαρίδη ή ένα κρασί από τα μέρη μου, το «Αλεπότρυπα Chardonnay» του κτήματος Χατζημιχάλη.
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
οι μεζέδες του poker
Με αφορμή τα σχόλια των καλών μου φίλων για τα μεζεδάκια της poker βραδιάς θα παραθέσω την συνταγή από ενός από αυτά αποκαλύπτοντας τα μεγάλα μυστικά της βραδιάς……
Κρακεράκια με Καπνιστό Σολομό / Γαρίδα
Καταρχήν επιλέγουμε τα κρακεράκια της αρεσκείας μας, εγώ χρησιμοποίησα στρογγυλά crisps. Σε ένα μπολ ή απλά ένα βαθύ πιάτο αναμιγνύουμε Κατίκι Δομοκού, και Τυρί Κρέμα τύπου Philadelphia σε αναλογία περίπου 1 προς 1, για 16 κρακεράκια χρειάστηκα ένα κουτί τυρί κρέμα και αντίστοιχη ποσότητα κατίκι.
Αναμειγνύετε τα δύο τυριά με πιρούνι, ρίχνετε ελάχιστο νερό για να δουλεύεται το μίγμα και τα δουλεύετε με πιρούνι. Το δουλεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν εντελώς. Προσθέτουμε άνηθο κατά βούληση και φρέσκο-τριμμένο πιπέρι. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε. Αν μας φαίνεται ξινό προσθέτουμε τυρί κρέμα, ή αν είναι πολύ απαλό προσθέτουμε κατίκι και ομογενοποιούμε ξανά.
Στη συνέχεια αλείφουμε τα κράκερ.
Αν Χρησιμοποιήσουμε καπνιστό σολομό, το κόβουμε σε πολύ λεπτές λωρίδες και βάζουμε πάνω στο κάθε κρακεράκι. Πριν σερβίρουμε τρίβουμε φρέσκο πιπέρι και στάζουμε λίγο λεμόνι.
Αν χρησιμοποιήσουμε γαρίδες, παίρνουμε γαριδάκι μικρό καθαρισμένο (στα ψυγεία των super market, και το βράζουμε για ελάχιστα λεπτά.
Τοποθετούμε 2-3 μικρά γαριδάκια σε κάθε κράκερ (μπορούμε να προσθέσουμε στην κρέμα τυριού ελάχιστη ποσότητα φρέσκιας σάλτσας ντομάτας ή απλά ελάχιστη κέτσαπ για να γλυκάνουμε την κρέμα)
Και μην ξεχάσω.. η παραπάνω συνταγή είναι 100% εγγυημένη για νίκη στο Poker!
Συνοδεύεστε τα με ένα αφρώδες κρασί της αρεσκείας σας (εμείς ήπιαμε μία Ισπανική Cava – Frexeneit)
Κρακεράκια με Καπνιστό Σολομό / Γαρίδα
Καταρχήν επιλέγουμε τα κρακεράκια της αρεσκείας μας, εγώ χρησιμοποίησα στρογγυλά crisps. Σε ένα μπολ ή απλά ένα βαθύ πιάτο αναμιγνύουμε Κατίκι Δομοκού, και Τυρί Κρέμα τύπου Philadelphia σε αναλογία περίπου 1 προς 1, για 16 κρακεράκια χρειάστηκα ένα κουτί τυρί κρέμα και αντίστοιχη ποσότητα κατίκι.
Αναμειγνύετε τα δύο τυριά με πιρούνι, ρίχνετε ελάχιστο νερό για να δουλεύεται το μίγμα και τα δουλεύετε με πιρούνι. Το δουλεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν εντελώς. Προσθέτουμε άνηθο κατά βούληση και φρέσκο-τριμμένο πιπέρι. Συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Δοκιμάζουμε και διορθώνουμε. Αν μας φαίνεται ξινό προσθέτουμε τυρί κρέμα, ή αν είναι πολύ απαλό προσθέτουμε κατίκι και ομογενοποιούμε ξανά.
Στη συνέχεια αλείφουμε τα κράκερ.
Αν Χρησιμοποιήσουμε καπνιστό σολομό, το κόβουμε σε πολύ λεπτές λωρίδες και βάζουμε πάνω στο κάθε κρακεράκι. Πριν σερβίρουμε τρίβουμε φρέσκο πιπέρι και στάζουμε λίγο λεμόνι.
Αν χρησιμοποιήσουμε γαρίδες, παίρνουμε γαριδάκι μικρό καθαρισμένο (στα ψυγεία των super market, και το βράζουμε για ελάχιστα λεπτά.
Τοποθετούμε 2-3 μικρά γαριδάκια σε κάθε κράκερ (μπορούμε να προσθέσουμε στην κρέμα τυριού ελάχιστη ποσότητα φρέσκιας σάλτσας ντομάτας ή απλά ελάχιστη κέτσαπ για να γλυκάνουμε την κρέμα)
Και μην ξεχάσω.. η παραπάνω συνταγή είναι 100% εγγυημένη για νίκη στο Poker!
Συνοδεύεστε τα με ένα αφρώδες κρασί της αρεσκείας σας (εμείς ήπιαμε μία Ισπανική Cava – Frexeneit)
λίγα λόγια για το κρασί
Άμεσα συνδεδεμένο με την ζωή του ανθρώπου και ειδικά των Ελλήνων είναι το κρασί.
Η σχέση αυτή ξεκινάει από την αρχαιότητα και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας όπου έχει πλέον μία σχέση καθημερινή και απολαυστική.
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία η αμπελοκαλλιέργεια και το κρασί κάνουν την εμφάνιση τους στον Ελλαδικό χώρο από το 1700 π.χ.
Μέσα στους αιώνες πολλά άλλαξαν και σήμερα το κρασί και η δημιουργία του αποτελούν μια επιστημονική διαδικασία που σε συνδυασμό με την παράδοση δίνουν στο παραγόμενο κρασί άριστη ποιότητα.
Όλο και περισσότεροι έλληνες παραγωγοί επενδύουν στο κρασί και με σοβαρές προσπάθειες ενισχύουν την θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο οινικό χάρτη προφέροντας παράλληλα σε όλους εμάς υπέροχα κρασιά.
Είναι πλέον τόσες πολλές οι ετικέτες των ελλήνων παραγωγών που θα αδικούσαμε πολλές αν κάναμε ονομαστική αναφορά. Χαρακτηριστικές είναι όμως οι γηγενείς ποικιλίες που καλλιεργούνται ανά την χώρα.
Το «Αγιωργίτικο» είναι το καμάρι της Νεμέας και δίνει πλούσια ερυθρά αρωματικά κρασιά που τυγχάνουν ευρείας αποδοχής, έχουν βαθύ ρουμπινί χρώμα και έχουν την δυνατότητα παλαίωσης. Στον αντίποδα η βόρεια Ελλάδα και κυρίως η Νάουσα αντιπαραβάλει το «Ξινόμαυρο» που δίνει πολύπλοκα χαρακτηριστικά ερυθρά κρασιά. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του «Ασύρτικου» της Σαντορίνης που δίνει τα περίφημα λευκά κρασιά με την έντονη οξύτητα και τα λεμονάτα αρώματα, όπως επίσης και τα περίφημα γλυκά κρασιά Βινσάντο. Κλείνοντας την σύντομη περιπλάνηση στον Ελληνικό αμπελώνα θα αναφέρουμε το «Σαββατιανό» που είναι η χαρακτηριστική ποικιλία των Μεσογείων Αττικής και δίνει λευκά κρασιά με φρουτώδη αρώματα και μία ευχάριστη αίσθηση που το καθιστούν ως ένα πολύ καλό καθημερινό κρασί.
Κρασιά λευκά ή κόκκινα, μονοποικιλιακά ή πολυποικιλιακά, όλα έχουν να προσφέρουν μία νέα γευστική εμπειρία.
Απολαύστε λοιπόν το κρασί σε κάθε σας ευκαιρία, με ένα καλό φαγητό, με καλή παρέα, και αφεθείτε στην μαγεία που κρύβει η κάθε φιάλη του.
Σε επόμενα άρθρα θα αναφερθούμε σε συνδυασμούς κρασιού-φαγητού, σε προτάσεις κρασιών, στη νέα τάση του «οινοτουρισμού» και σε παρουσιάσεις παραγωγών.
Έως τότε… στην Υγειά μας..
Η σχέση αυτή ξεκινάει από την αρχαιότητα και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας όπου έχει πλέον μία σχέση καθημερινή και απολαυστική.
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία η αμπελοκαλλιέργεια και το κρασί κάνουν την εμφάνιση τους στον Ελλαδικό χώρο από το 1700 π.χ.
Μέσα στους αιώνες πολλά άλλαξαν και σήμερα το κρασί και η δημιουργία του αποτελούν μια επιστημονική διαδικασία που σε συνδυασμό με την παράδοση δίνουν στο παραγόμενο κρασί άριστη ποιότητα.
Όλο και περισσότεροι έλληνες παραγωγοί επενδύουν στο κρασί και με σοβαρές προσπάθειες ενισχύουν την θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο οινικό χάρτη προφέροντας παράλληλα σε όλους εμάς υπέροχα κρασιά.
Είναι πλέον τόσες πολλές οι ετικέτες των ελλήνων παραγωγών που θα αδικούσαμε πολλές αν κάναμε ονομαστική αναφορά. Χαρακτηριστικές είναι όμως οι γηγενείς ποικιλίες που καλλιεργούνται ανά την χώρα.
Το «Αγιωργίτικο» είναι το καμάρι της Νεμέας και δίνει πλούσια ερυθρά αρωματικά κρασιά που τυγχάνουν ευρείας αποδοχής, έχουν βαθύ ρουμπινί χρώμα και έχουν την δυνατότητα παλαίωσης. Στον αντίποδα η βόρεια Ελλάδα και κυρίως η Νάουσα αντιπαραβάλει το «Ξινόμαυρο» που δίνει πολύπλοκα χαρακτηριστικά ερυθρά κρασιά. Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του «Ασύρτικου» της Σαντορίνης που δίνει τα περίφημα λευκά κρασιά με την έντονη οξύτητα και τα λεμονάτα αρώματα, όπως επίσης και τα περίφημα γλυκά κρασιά Βινσάντο. Κλείνοντας την σύντομη περιπλάνηση στον Ελληνικό αμπελώνα θα αναφέρουμε το «Σαββατιανό» που είναι η χαρακτηριστική ποικιλία των Μεσογείων Αττικής και δίνει λευκά κρασιά με φρουτώδη αρώματα και μία ευχάριστη αίσθηση που το καθιστούν ως ένα πολύ καλό καθημερινό κρασί.
Κρασιά λευκά ή κόκκινα, μονοποικιλιακά ή πολυποικιλιακά, όλα έχουν να προσφέρουν μία νέα γευστική εμπειρία.
Απολαύστε λοιπόν το κρασί σε κάθε σας ευκαιρία, με ένα καλό φαγητό, με καλή παρέα, και αφεθείτε στην μαγεία που κρύβει η κάθε φιάλη του.
Σε επόμενα άρθρα θα αναφερθούμε σε συνδυασμούς κρασιού-φαγητού, σε προτάσεις κρασιών, στη νέα τάση του «οινοτουρισμού» και σε παρουσιάσεις παραγωγών.
Έως τότε… στην Υγειά μας..
αντί προλόγου..
Κάθε μέρα, κάθε ώρα βομβαρδιζόμαστε με διαφημίσεις και εκπομπές για φαγητό, γεύσεις κτλ. Ενώ τα περιοδικά και τα ένθετα με συνταγές είναι πλέον αναρίθμητα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλά ούτε και καλό, μιας και κάθε ένας που ξέρει να βράζει 2 αυγά βγάζει ένα ένθετο, και αν έχει και κανα γνωστό βγαίνοντας σε κάποια εκπομπή μετατρέπεται σε φοβερό μάγειρα και tv persona !!! Από την άλλη πλευρά και ενώ όλοι μας διαβάζουμε για ευφάνταστες συνταγές με περίεργους συνδυασμούς τείνουμε να ξεχάσουμε τις συνταγές της μαμάς μας και της γιαγιάς, πράγμα πολύ αρνητικό μιας και η γαστρονομική μας παράδοση είναι πολύ πλούσια και θα ήταν κρίμα να την λησμονούμε και να μην την μνημονεύουμε στην καθημερινότητα μας, αποτρέποντας το να γίνει αυτή ένα ακόμα βιβλίο με παραδοσιακές συνταγές.
Προσωπικά λατρεύω τους πειραματισμούς και το «παιχνίδι» με γεύσεις και υλικά. Όλα αυτά όμως ξεκινάνε από την γαστρονομική παιδεία και εμπειρία που απέκτησα από τα καλό- μαγειρεμένα σπιτικά φαγητά και την γνώση που αποκόμισα από την σπουδαιότητα της επιλογής της αγνής πρώτης ύλης, διότι, και το πιο «πειραγμένο» πιάτο, αν δεν έχει φρέσκα υλικά…. Δεν αξίζει τίποτα!
Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε για να καλύψει 2 μεγάλες μου αγάπες, το κρασί και το καλό φαγητό. Για το λόγο αυτό και θα μοιράζεται κατά βούληση με νέα, κριτική, δοκιμές, συνταγές μοντέρνες, συνταγές της γιαγιάς, κρασιά επώνυμα, κρασιά ταπεινά και κάθε τι που ο ευρύτερος όρος ΓΕΥΣΗ εμπεριέχει !!
Καλή μας απόλαυση!
Προσωπικά λατρεύω τους πειραματισμούς και το «παιχνίδι» με γεύσεις και υλικά. Όλα αυτά όμως ξεκινάνε από την γαστρονομική παιδεία και εμπειρία που απέκτησα από τα καλό- μαγειρεμένα σπιτικά φαγητά και την γνώση που αποκόμισα από την σπουδαιότητα της επιλογής της αγνής πρώτης ύλης, διότι, και το πιο «πειραγμένο» πιάτο, αν δεν έχει φρέσκα υλικά…. Δεν αξίζει τίποτα!
Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε για να καλύψει 2 μεγάλες μου αγάπες, το κρασί και το καλό φαγητό. Για το λόγο αυτό και θα μοιράζεται κατά βούληση με νέα, κριτική, δοκιμές, συνταγές μοντέρνες, συνταγές της γιαγιάς, κρασιά επώνυμα, κρασιά ταπεινά και κάθε τι που ο ευρύτερος όρος ΓΕΥΣΗ εμπεριέχει !!
Καλή μας απόλαυση!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)